Allah'a hamdolsun ve peygamberine ve ailesine salat ve selam olsun.
Birincisi:
Terâvih namazı, âlimlerin ittifakıyla müstehap bir sünnettir. Terâvih namazı aynı zamanda gece namazından (kıyamdan)dır. Gece namazına teşvik ve fazîletinin beyanı hakkında gelen Kur'an ve sünnetten deliller, Terâvih namazını da kapsar.
Nitekim daha önce (50070) nolu sorunun cevabında bu delillerden bazıları zikredilmişti.
Allah’a hamd olsun.
Şüphesiz bu konuda en faziletli olan yöntem; kişinin en huşuulu olduğu şekilde Kur'an okumasıdır. Eğer huşuu ezberinden Kur'an okumayla artıyorsa efdal olanı budur. Veya mushaftan, telefondan okumayla artıyorsa o zaman faziletli olanı huşunun oluştuğu şekilde okumaktır.
Allah’a hamd olsun.
Müslümanlardan adâletli bir kimsenin şâhitliği ile Ramazan ayının hilâlinin görüldüğü sâbit olduğu zaman oruca başlamak gerekir.
Nitekim bedevîlerden birisi, Ramazan ayının hilâlini gördüğünü söylediğinde, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- oruca başlamayı emretmişti.
صُومُوا لِرُؤْيَتِهِ وَأَفْطِرُوا لِرُؤْيَتِهِ، فَإِنْ غُمَّ عَلَيْكُمْ فَأَكْمِلُوا الْعِدَّةَ ثَلاَثِينَ [ متفق عليه ]
.jpeg)
Allah’a hamd olsun.
Birinci husus: Bir şahsa kafir veya fasık hükmü vermek bize ait bir görev değildir, şüphesiz bu sadece Allah ve Rasulullah sallallahu aleyhi vesellem’e hastır. Tekfir merciî sadece Allah ve Resulüne ait olan şer’î hükümlerdendir. Bu nedenle Kur’an ve Sünnetten delil olmadan hiçbir kimsenin küfrüne veya fiskına hüküm verilemez.
Allah’a hamd olsun.
Müslüman olan kimse mutlaka sakındırılan konularda diline sahip çıkması gerekir, malasef insanların çoğu bu konuda gevşek davranarak gıybet, nemime (laf taşıma) ve iftira günahına girmektedirler.
Gıybet: bir Müslümanın bulunmadığı bir ortamda onda bulunan ancak söylenmesinden rahatsız olduğu bir hususu dile getirmektir.
İftira: Müslümanda bulunmayan bir davranışla itham etmektir. Başka bir tabirle onun hakkında yalan söylemektir.
Söz taşımak (nemime): iki kişinin arasını bozmak için laf taşımaktır.
